เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ย่านโมราเวีย ของเมเดยินเคยเป็นที่ทิ้งขยะของเมือง แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ที่ฝังกลบเดิมแห่งนี้ได้กลายเป็นศูนย์ศิลปะและวัฒนธรรมที่เฟื่องฟู เดินเล่นในย่านโมราเวีย ซึ่งเป็นชนชั้นแรงงานของเมเดยิน ในขณะลากเกวียนไม้ของอะโวคาโดขนาดยักษ์มาข้างหลังเขากลิ่นของฟริตเตอร์ทอดชีส เมื่อแหงนมองขึ้นไปท่ามกลางทะเลอันคดเคี้ยวของบ้านอิฐและซีเมนต์
คุณยายแขวนเสื้อผ้าของเธอให้แห้งบนลวดเส้นบางๆ บนระเบียงของเธอ ท่ามกลางสิ่งเหล่านี้ รถจักรยานยนต์ รถบรรทุกส่งของ และสุนัขจรจัดแสดงการเต้นรำที่ละเอียดอ่อนขณะนำทางไปตามถนนแคบๆประสบการณ์หลากหลายทางประสาทสัมผัสนี้อาจดูไม่แปลกที่ที่อื่นในโคลอมเบีย แต่ที่นี่เมื่อไม่กี่ปีมานี้เป็นเรื่องที่เข้าใจยาก นั่นเป็นเพราะว่า ไม่เพียงแต่เมเดยินได้รับการยกย่องจากชื่อเสียงในฐานะเมืองหลวงแห่งการฆาตกรรมที่ไม่เป็นทางการของโลกมาหลายปีแล้ว แต่ Moravia เคยมีชื่อเสียงที่ไม่พึงปรารถนาอย่างยิ่งในเมืองนี้ นั่นคือที่ทิ้งขยะ เมเดยินถูกถอดออกจากการกำหนดให้เป็นเมืองที่อันตรายที่สุดในโลก เพียงสามทศวรรษโดยนิตยสารไทม์ ในปีพ.ศ. 2534 อัตราการฆาตกรรมพุ่งสูงที่สุดในโลกที่380 ต่อประชากร 100,000 คนเนื่องจากสงครามยาเสพติดของประเทศแผ่ซ่านไปตามท้องถนนและทุกแง่มุมของชีวิตประจำวัน วันนี้ปีเหล่านั้นดูเหมือนจะหายไปนาน อัตราการฆาตกรรมนั้นอยู่ที่ประมาณหนึ่งในสิบห้าของที่เคยเป็นมา มีความรู้สึกสดชื่นอย่างแท้จริงในอากาศ และโครงการสาธารณะต่างๆ กำลังเติมชีวิตใหม่ให้กับเมือง